Voor Lolling and Rolling (2015) verdiepte Jaha Koo zich in het fenomeen van de tongriemoperaties, een ingreep die in Zuid-Korea wordt uitgevoerd om de Engelse tongpunt-r te kunnen uitspreken. Hiermee raakte hij het linguïstisch imperialisme in zijn geboorteland aan. Anno 2021 herwerkte Koo deze voorstelling, omdat hij niet langer alleen het linguïstische aspect – slechts het tipje van de ijsberg – wilde belichten. In de live performance onderzoekt hij nu ook het uitgebreidere proces dat ermee gepaard gaat en dat de ‘subaltern’, de minderheden, monddood tracht te maken. Het ontkennen of devalueren van een taal instigeert namelijk ook de teloorgang van een identiteit, van een minderheid, van een bevolkingsgroep. Zij worden op die manier niet alleen linguïstisch maar ook cultureel gekoloniseerd.

Lolling and Rolling is het eerste deel van Jaha Koo’s Hamartia Trilogy. Samen met Cuckoo en The History of Korean Western Theatre bestaat de trilogie uit drie intelligente documentaire theatervoorstellingen die elk op zich een verhaal vertellen over ‘hamartia’, Grieks voor ‘tragische fout’. Rode draad hierin is het verregaande imperialisme van vroeger en nu, en de soms onverwachte persoonlijke impact ervan. Telkens verweeft Jaha Koo zijn persoonlijke verhalen met historische, politieke en sociologische feiten. Vaak thematieken die een clash van de oosterse en de westerse cultuur in zich dragen: van het knippen van tongriemen om het te kunnen maken in het Westen, tot de zware persoonlijke tol van westerse bemoeienissen op macro-economisch vlak.