over het vinden van licht in de duisternis

In een door duisternis omgeven ruimte, aanschouwen we de ontvoerde Japanse vrouw Orito. Haar gestalte, gehuld in deze schaduwwereld, wordt vergezeld door een KUKA-robot. In de sfeer van The Handmaid’s Tale volgen we Orito kort na haar schokkende ontdekking betreffende het lot van de mensheid en haar gewetensvraag welke rol vrouwen hebben in deze wereld. Met de robot als vriend en vijand komt ze oog in oog te staan met haar innerlijke dilemma’s die ze moet overwinnen en weer te geloven in de mens en haar roeping.

In Orito brengt Ulrike Quade Company een industriële KUKA-robot en een levensechte Bunrakupop samen op het toneel. In een verhaal over toewijding, machteloosheid, vastberadenheid en kracht zet ze haar angsten opzij om haar persoonlijke dilemma’s te overwinnen. Orito evolueert van ongeloof naar moed en veerkracht. De voorstelling is verweven met thema’s als feminisme, persoonlijke bloei en identiteit.

Orito is geïnspireerd door het personage uit David Mitchells “De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet”.

Ulrike Quade Company maakt beeldend theater in combinatie met poppenspel, muziek en scenografie. Dit gebeurt aan de hand van poppen zoals in het traditionele Japanse Bunraku- poppenspel, maar ook met robots, hyperrealistische poppen of digitale cyborgs. Door poppenspel samen te brengen met moderne technologieën, zoekt Ulrike Quade Company naar nieuwe vormen van beeldend theater. Dit uit zich niet alleen in voorstellingen. Aan de hand van mythes en verhalen uit het verleden ontrafelt Ulrike Quade Company het ‘nu’, om zo de toekomst te verkennen en die vorm te geven.